Çemberimde Gül Oya

hiç yaşamadığın bir döneme yaşamış kadar bağlı olmak...
hangi insanın hissedeceği bir duygudur ki bu? hiç görmediğin hiç bilmediğin
zamana nasıl bu kadar hayran olabilir ki insan?
yaşamadığı yaşayamadığı bir dönem nasıl bu kadar içine işler bir insanın?...
nasıl bu kadar güzel resmedilir bi hikaye?
bir daha aynı olmaksızın...her karesinde nasıl kendinden bi parça hisseder ki insan.?
her yeni güne onunla uyanmak nasıl bir şeydir ki?
nasıl olayları yaşamış kadar etkilenir bi insan o sahnelerde ?
ve her güne hiç bir şey olmamış gibi nasıl devam eder?


bunların cevabını ben 1 haftadır içinde bulunduğum ruh halimin geçmesi için kendimi
izlemeye adadığım 2004 yapımı muhteşem diziyle buldum... Çemberimde Gül Oya....
ilk sahnesinden itibaren izlemeye başladığım an dünyadan sıyırdım kendimi.
hala etkisi devam etmekte vücudumda.. göz yaşlarım istemsiz bi şekilde yanağımdan süzülmekte.
ve hala ben o günleri yaşamasam da özlemekteyim. mehmet'i yurdanuru hatta cananı ve zarifeyi
kıskanmaktayım...bana kalsa sultan ı ve ibrahimi bile kıskanacağım ama kinim ağır basıyor...
aslında onlarda her birinde bi tanıdık sese bi tanıdık ifadeye rastladım izlerken belki bundandır bu kadar bağlanmam bi diziye.
saat sabahın 8 i ve ben hala ilk bölümünden son bölümüne kadar her sahnesini beynimde ve kalbimde hissedebiliyorum..
bilmiyorum benim kadar etkilenen var mıdır bu diziden ama ben ilk ve tek olmayı yeğlerim..
varsa da benimle aynı duygularımı paylaştılar bilmek isterim... o aşkı hissettiler mi? o özgürlük ateşinde yandılar mı?
o töre denilen alladın cezası cahilliklere sövdüler mi? ve o maskeli yüzlere bakarken gerçekten
maskesiz yüzü gördüler mi?
ben merak ediyorum. her daim merak ediyorum cevaplarımı bulamasam da soruyorum. doğru algılanmasam da ye da hiç umurlarımda olmasa da
ben tartışmaktan çekinmiyorum
fikirleri ve inançları uğruna yok olanlarla ve türkiye'yi seven herkesle birlikte ben de DÜŞÜNÜYORUM... suçluysam da suçluyum...
birilerine türkiye'yi sevmeyi anlatıyorum onlar beni ne kadar yanlış anlarlarsa anlasınlar. ben seviyorum özgür irademi...

Begüm Oskay - 07 Ekim 2009