10 Ekim 2009 Cumartesi

Zaman ve Mum

"Zaman en büyük ilaçmış, -Öylemi, oldu görürsem söylerim- zaman beni sadece büyütüyor bazen."
bu cümlei ilk duyduğumda zamanın bu kadar önemli olduğu aklıma bile gelmemişti.Şimdi düşünüyorum da zaman gerçekten de ilaç değilmiş yaralarıma.Merhem olacağına tuz oluyormuş hatta.Bastıkça kanayan yaralarım iyice derinleşmiş zamanla.
"Zaman geçer büyürüz, sertleşir dünya" diye boşuna dememiş mor ve ötesi şarkısında. zaman büyümeye gerekmiş sadece. unutmaya vea iyileşmeye değil.Aksine unutamadığımız olayları, kişileri yüzümüze vurmaya yarıyor zaman.
Hayatlarımız bir mum ışığı gibi.Hafif bir rüzgarda sönmeye meğilli ama dirençli.o hafif rüzgarlardan korumaya çalışırız hep kendimizi ama beceremeyiz, çünkü arkasından daha sert bir rüzgar gelir ve mum söner.Umut Biter. onda yaşanan kaybolur gider duman gibi uçar.geriye kalansa koca bir enkaz, bir şeye benzemeyen eriyip de donmuş şekilsiz bir mum tabakası. Şansı olan henüz sıcakken mumu alıp şekle sokandır.Yani hayatını yeniden şekillendiren. ama her ne olursa olsun o mum bir kere erimiştir ve zamanın içinde kaybolup gitmiştir.arda kalanları tekrar yapsan da ne değişecektir ki? amaç o mumu hiç yakmamaktır,yansa da bitmeden söndürmektir......
Begüm Oskay
09 Ekim 2009 - Cuma - saat: 06.45

Hiç yorum yok: