3 Şubat 2010 Çarşamba

Gemi, Kaptan, Dümen...

Her taraftan bir vurgun yiyorum.gemim su alıyor, su pompaları yetersiz suyu atmaya.Çaresiz Batıcam...Hayal Ediyorum; beni çıkarıcakalr denizin dibinden hurdaya çıkıcam sonra alıcak biri beni baştan yapıcak eriterek..belki de güzel eve şık br Yat a dönüşücem belki de diğeer hurdaları taşıyan bir gemiye.Ama batıyor bu gemi,daha ne kadar dayanır belli değil...

kendimi kayalardan koruyamadım.Kaptanım olan kalbim çeviremedi beynim olan dümeni başka bi tarafa.Batıyoruz.Kaptanım, dümenim ve Ben.içimdeki tüm tayfalar kaçıyorlar.beni bir başıma bırakıp.arkalarına bile bakmaya ihtiyaç duymadan...bir zamanlar barındıkları gemiden uzaklaşıyolar.Kaptan en son terkedermiş gemiyi batma anında.kaptanım benimle dümenin başında dim dik duruyo.

Batıyorum , kaptanın gözleri kapalı.Balıklar izliyor bizi uzaktan,herşeyden bihaber dışarıdan gördükleriyle yorumluyorlar 3 saniyelik beyinleriyle yargıladıklarını sanıyorlar beni ve kalbimi. Bu saatten sonra anlatacak, dil dökecek değilim onlara.

her şey bitmiş denizin dibi görünmüş.Hadi Kaptan Bırak Beni, Geç Olmadan sen de kurtar kendini...

2 Şubat 2010 Salı