Belki de ben "Aşk" ı Kendi Ellerimle, Darağacında Sallandırmıştım.... Kim Bilir ?
Evet belki de gerçekten böyledir. Yıllar önceki Mevzu Ve Aşk bu gece aklıma düştü. Gözde' nin sorusuyla birlikte hemde. " Biz kimden beddua aldık Begüm? "
Aklıma gelen ilk "Aşk"tı. "Aşk" ın böyle bir şeyi düşünmeyeceğinden adım gibi emindim fakat bir an sordum kendime. Çünkü hala bana son bakışı gözümün önünde. " bırakma" der gibi, üzgün ve çaresiz. Küçük bir çocuğun yıkılan hayallerine bakışı gibiydi. O dönemde ben aklı beş karış havada, o güzel duygunun kıymetini bilmeyen, şımarık bir kız çocuğuydum. Ama her ânı aklımda. Yıllar geçmesine rağmen " Aşk" ın etkileri hala bende görülebiliyor. Ben "Aşk" la olgunlaşmışım meğer. "Aşk" tan öncesi olmamış hiç ve -o zaman bilmediğim birşey- sonrası da olmayacakmış. Ne yazık ki yitip giden zaman "Aşk" ı benden alıp gidememiş. Sökememişim sevgisini kalbimden . Hala bir fotoğrafı durur en sevdiğim şaririn, en sevdiğim kitabının, en sevdiğim şiirinin olduğu sayfada. Arada çıkarırım Yosun gözlerine bakabilmek ve onu canlı tutabilmek için içimde.
Dedim ya kıymetini bilememişim. "Aşk" yanıbaşımdaymış ama defetmişim başımdan. Fark etmeden arkamı dönüp gitmişim. Oysa şimdi ne kadar da pişmanım. Aptal diyorum kendi kendime, aptalsın Begüm! Bırakıverdin "Aşk" ı o kaldırımda. Arkandan bağırmasına, yakarışına, yalvarışına kulak asmadan , kafanı çevirip bakmadan uzaklaştın "Aşk" tan. Ama "Aşk" gururluydu.
Bak bir daha geri döndü mü sana?
Bir daha kalbine ulaştı mı?
Sen bunu hak ettin Begüm!
Şimdi "Aşk" seni darağacına asmış ölümünü bekliyor... Sessiz, sakin, usulca...
Evet belki de gerçekten böyledir. Yıllar önceki Mevzu Ve Aşk bu gece aklıma düştü. Gözde' nin sorusuyla birlikte hemde. " Biz kimden beddua aldık Begüm? "
Aklıma gelen ilk "Aşk"tı. "Aşk" ın böyle bir şeyi düşünmeyeceğinden adım gibi emindim fakat bir an sordum kendime. Çünkü hala bana son bakışı gözümün önünde. " bırakma" der gibi, üzgün ve çaresiz. Küçük bir çocuğun yıkılan hayallerine bakışı gibiydi. O dönemde ben aklı beş karış havada, o güzel duygunun kıymetini bilmeyen, şımarık bir kız çocuğuydum. Ama her ânı aklımda. Yıllar geçmesine rağmen " Aşk" ın etkileri hala bende görülebiliyor. Ben "Aşk" la olgunlaşmışım meğer. "Aşk" tan öncesi olmamış hiç ve -o zaman bilmediğim birşey- sonrası da olmayacakmış. Ne yazık ki yitip giden zaman "Aşk" ı benden alıp gidememiş. Sökememişim sevgisini kalbimden . Hala bir fotoğrafı durur en sevdiğim şaririn, en sevdiğim kitabının, en sevdiğim şiirinin olduğu sayfada. Arada çıkarırım Yosun gözlerine bakabilmek ve onu canlı tutabilmek için içimde.
Dedim ya kıymetini bilememişim. "Aşk" yanıbaşımdaymış ama defetmişim başımdan. Fark etmeden arkamı dönüp gitmişim. Oysa şimdi ne kadar da pişmanım. Aptal diyorum kendi kendime, aptalsın Begüm! Bırakıverdin "Aşk" ı o kaldırımda. Arkandan bağırmasına, yakarışına, yalvarışına kulak asmadan , kafanı çevirip bakmadan uzaklaştın "Aşk" tan. Ama "Aşk" gururluydu.
Bak bir daha geri döndü mü sana?
Bir daha kalbine ulaştı mı?
Sen bunu hak ettin Begüm!
Şimdi "Aşk" seni darağacına asmış ölümünü bekliyor... Sessiz, sakin, usulca...
Begüm Oskay
23 Ekim 2009
Cuma...
23 Ekim 2009
Cuma...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder