kalmamı hiç istemedin!

defalarca geldim..

kovmadın ama kalmamı da beklemedin.

Gittim,uzaklaştım..

olmadı geri döndüm..

kalmamı hiç istemedin.

hep bi bahanen vardı.

ben sordukça sen sustun,

belki de konuşmaktan korktun..

ben kendi içimde konuştum hep seninle..

küfürler ettim bağırdım ama hep sevdim...

sen beni sevemedin,

sen sonbaharda ağacından dökülen yaprak misali yere attın hep beni..

sen kal demedin ben kaldım,

kendime rağmen sana bulandım.

sevmedin sen beni sevemedin.

cesaret edemedin bana.

ben şimdi de burdayım.

yanımda kal demedin

ama kalmam gerekti,

gidemedim....